|
DYSTRAKCJA KOŚCI
Istotą zabiegu jest nacięcie warstwy kości zbitej lub przecięcie całej kości, umocowanie śrubami stałej części dystraktora i szczelne pokrycie tkankami miejsca operowanego. Do jamy ustnej lub przez powłoki twarzy wprowadza się uchwyt sterujący mechanizmem śrubowym, służącym do rozciągania ruchomych części dystraktora.
Bardzo pokrewna do osteodystrakcji jest praca z osteotomami, dzięki którym możemy rozszerzyć wyrostek kostny w miejscu gdzie planujemy wprowadzić implant.
Technika rozprężania wyrostka zębodołowego i miejscowej kondensacji kości przy użyciu osteotomów ma dwudziestoletnią tradycję.
Metoda ta może być stosowana w czystej postaci lub w powiązaniu z zamkniętym podniesieniem dna zatoki szczękowej wraz z użyciem biomateriałów. Polega ona na tym, że operując zestawem specjalnych osteotomów można doprowadzić do opracowania łoża pod implant, działając rozprężająco na wyrostek zębodołowy oraz kondensując miejscowo kość o niskiej gęstości.
Kondensacja taka zwiększa pierwotną stabilizację implantu. Stosując technikę rozprężania kości można osiągnąć następujące wyniki:
|
W przypadku wąskiego, a wystarczającego pod względem wysokości wyrostka zębodołwego można uzyskać poszerzenie umożliwiające jednoczasową implantację (maksymalny przyrost szerokości wyrostka zębodołowego średnio od 5 do 6 mm) |
|
|
W przypadku braku miejsca w "wymiarze pionowym" spowodowanego pneumatyzacją zatoki szczękowej można unieść jej dno o ok. 3-5 mm. jedynie używając tzw. osteotomów. |
Miejsce pod implant nie jest przygotowywane przy użyciu wierteł, a specjalnymi ręcznie wprowadzanymi "klinami" o coraz to większej średnicy.
Dzięki temu doprowadzamy do kondensacji kości jak też do podniesienia, śluzówki wyściełającej dno zatoki szczękowej.
W tak przygotowane miejsce wprowadzamy implant. Jednak gdy potrzebna jest do wytworzenia znacznie większa ilość nowej przestrzeni pod planowany wszczep musimy zastosować inna technikę. Stosując zabieg podniesienia zatoki z dostępu bocznego możemy podnieść ją o ok. 5-8 mm.
Zaletą pracy osteotomami jest to, że nie doprowadza się do usunięcia kości, lecz powoduje jej kondensację wokół przygotowywanego miejsca pod implant.
W przypadku wystarczającej objętościowo (szerokość i wysokość) ilości tkanki kostnej, ale o niskiej gęstości, możliwe jest jej miejscowe zagęszczenie dla przygotowania łoża dla implanu pracując również osteotomami.
|
